Będziemy też oczywiście dyskutować o tym na ile dzisiaj te technologie z których potrafimy korzystać trzeba je przystosować do tego doświadczenia pracy zdalnej, bo to będzie zasadnicza zmiana. Ale jeszcze nad czymś innym. Niech Pan zauważy, że nasze algorytmy obliczeniowe mają ten sam problem w którym moje modele ekonometryczne, one zgłupiały, gdybym ja podstawiał jakiekolwiek dane one by zgłupiały, bo one nie wiedzą co to oznacza. A to nie oznacza, że mamy zrezygnować z analityki i wyrzucić całe narzędzia analityczne. Na pewno trzeba je trochę poprawiać, ale najważniejsze je to, że muszę dodać inny rodzaj inteligencji do tego która jest inteligencją maszynową, która polega na tym, że muszę umieć zrozumieć charakter tych zjawisk, a jednocześnie muszę umieć przenieść to zrozumienie na propozycję działań. To pokazuje jak bardzo potrzebujemy połączenia myślenia ludzi z myśleniami maszyn, bo maszyny mają zaprogramowane myślenie, więc znowu zaczyna się ponownie stawiamy pytanie, gdzie jest intelekt a gdzie jest rozum, gdzie jest maszynowe uczenie się, a gdzie jest twórcze poszukiwanie nowych ścieżek działania.
To są różne światy, tylko one muszą zacząć do siebie przystawać, jeśli ci którzy odkryją te nowe możliwości, zrozumieją, że tu jest szansa, ci pójdą do przodu. Będą liderami, będą nowymi pionierami i z tego punktu widzenia oczywiście ogarnia mnie frustracja i smutek, że dzieje się to co się dzieje i że w wielu sprawach po prostu najnormalniej nie radzimy sobie z tym wszystkim. Ale z drugiej strony ogarnia mnie absolutna nadzieja, że jest szansa na stworzenie czegoś co będzie znacznie bliżej ekonomii wartości.
Sebastian: Panie Profesorze bardzo dziękuję za rozmowę. Ja też pozwolę sobie podlinkować i materiały z Pana wystąpień na moim blogu. Zachęcam do odwiedzenia mojego bloga również. Muszę powiedzieć, że materiały i merytorycznie i technologicznie są super dobrze przygotowane, także olbrzymie gratulacje.
„w obrębie Plant kiedyś było 20k stałych mieszkańców a teraz jest 400 mieszkańców”.
Niestety ale to nie jest problem tylko Krakowa ale i innych miast szczególnie tych większych.
Miasta są obecnie budowane czy też przebudowywane nie dla mieszkańców ale na potrzeby biurowców, na potrzeby samochodów. Pomija się w tym wszystkim potrzeby mieszkańców. Na przykład w Katowicach, może trudno w to uwierzyć, do dnia dzisiejszego miasto nie potrafi wybudować sensownej (jakiejkolwiek) sieci ścieżek rowerowych.
Dzień dobry. Też tak mi się wydaje, co więcej problem centrów miast to nie tylko problem Polski, ale chyba ogólnoświatowy. Może poza drobnymi wyjątkami.